Goedenavond!

Leestijd ongeveer 1 minuut.

Witte zakdoekjes

Voetbaltrainers worden er allemaal weleens mee geconfronteerd als de door de supporters gewenste resultaten uitblijven. Omdat dat niemand nog een katoenen zakdoek bij zich draagt, is de papieren variant ongekend populair en daarmee wordt collectief gezwaaid om aan te geven dat men van mening is dat de teamchef wat hun betreft mag plaatsmaken voor iemand ‘die de groep wel aan het voetballen kan krijgen’. Helaas geeft de clubleiding vaker dan goed is gevolg aan zo'n oproep en een seizoen later heeft de vertrokken oefenmeester succes bij een andere club. De toepassing van de witte papieren zakdoekjes voor heel andere doeleinden vervuilt onze bossen in toenemende mate. Ik maak ‘s dagelijks een ommetje over de Utrechtse Heuvelrug bij Leersum en Amerongen met onze Friese Stabij Ruth en op maandag is altijd raak: een spoor van witte vlekjes langs de wandelroutes. Toegegeven: het kan gebeuren dat je zo'n rechthoekig stapeltje dunne laagjes papier een keer verliest onderweg. De mate waarin ik ze aantref en meer nog de plekken waar ze worden achtergelaten, duidt op gebruik als toiletpapier. Vandaag heb ik er - ja met handschoenen aan - zeker dertig weggeplukt. Dat zijn er genoeg om op te vallen als er evenzoveel voetbalsupporters mee zouden zwaaien. De schoonmaakploeg van het stadion ruimt ze wel op, de suppoost - en supporter - van het lokale bos neemt die taak voor zijn rekening.

Geschreven vanaf 2021-03-15, voor het laatst aangepast op 2021-08-26.