In 2010 verscheen de tweede druk van Nooit meer rood staan, een zelfhulpgids die het genre ver vooruit was. Eerder dit jaar heb ik de tekst bijgewerkt naar deze tijd en gratis voor iedereen online gezet. Destijds sluimerde het idee een grotere wens te vervullen: een roman schrijven. In 2013 startte ik eindelijk een Google Document van wat onder de werktitel Drie Schelpen inmiddels is verworden tot een liefdesverhaal van rond de 60.000 woorden, zo'n 200 bladzijden. Inspiratie kreeg ik uit het dorp waar in me in 1985 vestigde, uit Amsterdam, waarmee ik sinds 2009 een band ontwikkelde en uit Kosovo, waarmee ik in 2012 een platonische relatie kreeg, die ik in 2013 consumeerde door naar af te reizen naar Pristina.
In 2021 besprak ik het manuscript dat er toen lag met mijn boekcoach en zij gaf me het zetje dat ik nodig had: ‘Je boek heeft potentie.’ Kort en goed gaf ze me de opdracht alle overbodige tekst te schrappen: ‘Focus op de hoofdpersoon, de rest leidt alleen maar af.’ Dus sloeg ik aan killen van een berg darlings. Van 85k naar 60k woorden. En toen - vond ik - lag er plotseling een leesbaar verhaal. Ik schaafde tot en met november van 2021 aan de tekst en besloot toen dat het tijd werd om zeven proeflezers te vragen wat zij er nu van vonden. Dat proces leidde tot fantastische feedback die ik verwerkte tot een versie waar nog steeds niet tevreden over was, iets dat schrijvers eigen blijkt te zijn.
In 2023 volgde een hartinfarct en uiteraard lag daardoor alles zo goed als stil. We schrijven inmiddels elf jaar later en die roman is er nog steeds niet, maar ik publiceerde al wel een vrij definitieve versie van het eerste hoofdstuk.
