Leestijd ongeveer 1 minuut.
Vlierbessenbloesemsiroop
“Wat maak je?” vroeg ik Carin. “Iets lekkers!” Zo zag het er niet uit: ze wrong met haar handen gekookte bloemenschermen uit. Het resultaat van haar inspanningen: vlierbessenbloemensiroop. Ze gaf met wat later een glaasje van het met water aangelengde sap. “Het smaakt naar een oude kleur,” zei ik. “Oud roze, bijvoorbeeld.” “Selma vroeg het me te maken, het is iets van vroeger, denk ik.” “Dat klopt!” We kijken naar de jonge vrouw die buiten een sigaretje rookte. Ze drukte de peuk uit in de asbak en kwam binnen. Ze leunde tegen de deuropening tussen bijkeuken en keuken. “Zuster Miep maakte dit ook, als ik bij haar mocht komen. Eigenlijk mochten alleen kinderen die braafheidspunten hadden gehaald iets leuks doen, alleen die kreeg ik nooit in internaat en dan was Zuster Miep de last resort. ”Laat Selma maar bij bij komen," fluisterde ze altijd. Aan haar hand wandelde ik naar de keuken. Ik was 6 of 7, denk ik. Ze bakte koekjes met me of kookte vlierbessenbloesemsiroop. De limonade was de lekkerste die er bestond. Ze liet me helpen." “Ik dacht al dat er een fijne herinnering aan kleefde. Deze is heel mooi, Selma.”
