Leestijd ongeveer 2 minuten.
Van krantenjongen tot supermarktwatcher
Toen ik bibberend van de zenuwen naar mijn afspraak ging en aanbelde bij de achterdeur van de Spar in 1975 kon ik niet weten dat ik carrière zou maken in de detailhandel. Mijnheer Som nam mij aan als krantenjongen en om mijn doorzettingsvermogen te testen liet hij me wekelijks een miljoen reclamefolders bezorgen in de Huissense wijk ‘De Zilverkamp’, waarmee hij klanten trachtte te werven voor de toen reeds zieltogende buurtwinkel, die niet op kon boksen tegen de aantrekkelijke Trefcenter mega-supermarkt in winkelcentrum Kronenburg. Ik weet niet meer precies wat het me opleverde, wel dat ik elke woensdagmiddag uren door de nieuwbouwwijk van deur tot deur liep tot ik een ons woog. Destijds had ik mijn draagbare transistorradio nog niet en ik wandelde denkend aan Roos of Marie-Monique door straten met namen als ‘Silo’, ‘Tas’ en de ‘Holthuizerdreef’.
Mijn promotie tot winkelhulpje verloste me niet direct van de bezorging, dat kwam pas toen bleek dat er geen enkel effect meetbaar was. Ik vulde vakken, nam lege flessen aan, schrobde de vloer en ging mee boodschappen bezorgen. Op een gegeven moment hielp ik bij de groente- en fruitafdeling. De winkel ging op de fles, de ondernemende schoonzoon Ton Houwer huurde de leegstaande ruimte ernaast en maakte op die manier een doorstart. Hij nam mij mee. Uiteindelijk werkte ik nog jaren in zijn nieuwe winkel aan de Roosendaalseweg op de grens van de wijk waar ik geboren ben: Angerenstein in Arnhem-Noord, notabene de winkel waar ik als klein jongentje een doosje lucifers jatte. Inmiddels deed ik vrijwel alles in de winkel, behalve de slagerij: ik sneed kaas, runde de groente-afdeling, ‘deed’ de kassa, vulde de vakken, bezorgde boodschappen, met als toppunt dat ik Ton verving tijdens zijn vakantie, inclusief het afstorten van de dagomzet bij de bank. Mijn loopbaan eindigde doordat ik stage ging lopen voor mijn studie.
Die achtergrond maakt dat ik in de lokale supermarkt mezelf regelmatig betrap op het verwijderen van een rotte appel, een rijtje blikje sta te spiegelen en lege kartonnetjes op een rolcontainer gooi. Nu de Albert Heijn plaatsmaakt voor een Plus, is de wandelroute met Ruth een beetje gewijzigd zodat ik de vorderingen van de grote verbouwing kan volgen. Van blauw naar groen, van 10 kassa's naar vier, meer lokale producten en hopelijk ook een meer vegetarisch en veganistisch assortiment.
