Goedemiddag!

Leestijd ongeveer 1 minuut.

Pipi sur Petanque

Het laatste rondje met Ruth - onze tweejarige Friese Stabij - kent twee varianten. De zuidelijke route voert langs de Dreef en afhankelijk van waar het plasje gepleegd wordt via de Kersengaard of de Wilgenhof terug naar huis. Onderweg komen we altijd één of twee andere hondjes - en baasjes - tegen. Vaak laat de hond de baas uit, blijkens de strakgespannen lijn. Dat is bij ons ook met enige regelmaat het geval, baasje heeft dan geen puf en madammeke wel.

Als we de noordelijke route nemen, trippelen we om De Schermerij. Ruth plast graag op Jeu de Boules baan, liefst twee keer. We steken over bij de bushalte, waar we de laatste thuiskomer verwelkomen. Onze groet wordt tegengehouden door ear pods terwijl ze haar fiets ontsluit.

Twee maanden geleden keek ik ter hoogte van het voormalige Caravan­centrum alvast vooruit en het viel me direct op dat het licht niet brandde. ‘Hij gaat meestal niet zo vroeg naar bed,’ dacht ik. ‘Er zal toch niets aan de hand zijn?’ Dat was wel het geval, vernam ik later van onze altijd goed geïnformeerde buurman. Dagenlang, wekenlang bleef het licht uit en de inrichting ongewijzigd: ‘De Kaap’ op tafel, de stoel stond alsof hij er net uit was opgestaan.

Eergisteren zag ik al voor het oversteken licht branden. Omdat de dierenarts vorige week naar buiten kwam met een snoepje, wil Ruth nu elke dag even checken of die actie herhaald kan worden, ongeachte het tijdstip van de dag. Via een omweggetje belandden we voor het raam. Hij is terug!

Middels gebarentaal vertelde hij blij te zijn dat ie weer thuis is, maar dat ‘zo zo’ gaat. Ik wenste hem alle goeds. De zuidelijke variant van het avondrondje is tijdelijk buiten gebruik. We gaan weer elke dag even zwaaien.

Geschreven vanaf 2021-11-02, voor het laatst aangepast op 2021-11-02.