Leestijd ongeveer 1 minuut.
Ik ben weggelopen
"Hé! Wat is er meisje?"
Ze zit op de rand van een plantenbak bij de buren.
“Ik ben boos!”
“Dat zie ik. Waarom ben je boos?”
“Ik wil niet meer naar huis!”
“Dat snap ik. Heb je het niet koud?”
Ze heeft geen jas aan, alleen een T-shirt, lange broek en schoenen.
“Nee. Ik ben heel boos!”
Met horten en stoten vertelt ze waarom ze kwaad is.
“Ja, dat is ook niet leuk.”
Ik vraag naar haar naam.
“Dat is een mooie naam!”
Ik zie iets veranderen in haar uitdrukking.
Daar komt onze werkneemster aangelopen.
“Op welke school zit je?”, vraagt ze.
Ze vertelt waar ze op school zit.
“Zullen we de juf even bellen?”
Ze loopt mee naar binnen.
“Ik mag eigenlijk niet met vreemden mee gaan.”
“Nee, dat is ook een hele goede regel hoor!
Alleen kunnen we je niet zo buiten laten zitten in de kou!"
Dat was ook wel weer zo.
Wij bellen met de school.
De juf praat met haar leerlinge.
De school belt met thuis.
We wachten even.
“Wil je echt niets drinken?”
Ze schudt weer nee.
“Ik wil eigenlijk wel naar huis.”
“Nou, dan doen we dat toch!”
“Zal ik je even brengen of zal zij dat doen?”
Ze knikt.
Daar gaat ze, handje vast.
