Leestijd ongeveer 1 minuut.
Geen sorry zeggen!
Dit jaar neem ik afscheid van TEDxAmsterdam. Sinds 2009 heb ik mee mogen helpen aan het organiseren van een prachtig evenement, waarvan we hopelijk dit jaar weer een editie mogen beleven. In een reeks artikelen ga ik herinneringen ophalen aan dertien jaar samenwerken, lachen, huilen, rotbeslissingen nemen, op het randje lopen, knuffelen, treinen, vergaderen, eten, drinken en vrienden maken. Dat laatste door alle daarvoor genoemde activiteiten. Ik heb ook mensen teleurgesteld, alleen durf ik daar nog geen artikel over te schrijven omdat ik bang ben opnieuw pijn of verdriet te veroorzaken. Het moge duidelijk zijn dat het dragen van verantwoordelijkheid en de daarbij behorende bevoegdheden zo nu en dan niet leuk is.
Wat ook niet leuk is, is stoppen met iets dat me veel gebracht heeft. Het besluit is vorig jaar al genomen en omwille van de continuïteit heb ik op verzoek van het nieuwe bestuur de licentie nog een jaar verlengd. De pandemie maakt de overdracht blijkbaar lastig voor de licentie-afdeling van TED in New York. Op het moment dat ik dit schrijf is het nog steeds niet geregeld. Dit jaar is de eindstreep echter niet meer verplaatsbaar. De afgelopen twee jaar heb ik meegedraaid in het team dat de nieuwe TEDxAmsterdam Award heeft opgezet. Daarnaast fungeerde ik zo nu en dan als vraagbaak voor het nieuwe team dat Salmaan en Haijer opgezet hebben.
Afscheid nemen betekent ook verhuizen, d.w.z. alle TEDxAmsterdam spullen die er nog op zolder stonden hier in Leersum zijn verhuisd naar de hoofdstad, inclusief de flightcase met het LED-logo dat we in 2013 hebben laten maken voor de vijfde editie in het Concertgebouw en weer dienst deed tijdens de elfde en laatste editie, de eerste keer dat we in de Beurs van Berlage te gast waren.
“Geen sorry zeggen!” was de goede raad van Anne als ik blunderde of iets doms zei. “Je hebt niets fout gedaan, dus dan hoef je geen excuses te maken.” Dat was lief van d'r en toch kon ik het niet laten. Die keren dat ze het niet zei, daar maakte ik me het meeste zorgen over.
Sorry!
