Leestijd ongeveer 2 minuten.
Dit vuur dooft nooit
Dat de mensheid zichzelf op alle mogelijke manieren naar het leven staat en in veel gevallen niet meer weet wanneer het lont in het kruitvat werd aangestoken bleek eerder deze maand in het Midden-Oosten waar Hamas en Israël weer eens een robbertje vochten. De herhaling van zetten startte in 1948 met de stichting van de Joodse staat op gebied dat door de Palestijnen als het hare werd beschouwd. Enfin, ik moet er niet aan wagen dat conflict uit te leggen, ik krijg van beide zijden vermoedelijk terechtwijzingen.
Fréderike Geerdink dook een jaar onder bij de PKK en behalve dat ze daar verslag van doet, beschrijft ze ook het hoe en waarom van het uitzichtloze Koerdisch-Turks-conflict. Ze kiest een kant en ze maakt dat aannemelijk, waarmee ze meteen de kern van veel van dit soort kwesties blootlegt: je kunt vaak begrip opbrengen voor een van beide partijen, afhankelijk van wie je het verhaal hoort. Mijn sympathie gaat uit naar de slachtoffers: kinderen, moeders en vaders die een leven hebben opgebouwd op de grond van hun voorouders, verdreven worden door oorlogsgeweld en soms elders opnieuw kunnen beginnen totdat een volgend conflict hen daar weer verdrijft. Uiteen gereten gezinnen, martelingen, verkrachtingen en dat allemaal omdat … ja, waarom eigenlijk? Omdat de een de ander geen ruimte gunt? Omdat het water schaars is? Omdat je in een andere of geen god gelooft? Men komt er via de diplomatieke weg niet uit en dus grijpen we naar wapens. Dat is altijd een zwaktebod.
Wat is voor Spanje het probleem als Baskenland of Catalonië onafhankelijk worden? Waarom gaan de hakken in het zand voor het verlaten van de Verenigd Koninkrijk door Schotland? Berust de claim van Servië op Kosovo eigenlijk wel ergens op? Waar is het zelfbeschikkingsrecht gebleven? Wat is er tegen een Koerdische staat, ondanks dat dat eigenlijk niet de grootste wens is van het Koerdische volk, het is namelijk een volk, geen natie. Dat Noord-Irak de facto de Koerdische staat is geworden, is een bijkomstigheid van de golfoorlogen.
Fréderike's vuur voor de Koerdische zaak dooft nooit, het kostte haar haar woonplaats in Turkije en zo illustreerde ze ongewild wat het conflict doet met mensen: verdreven worden van huis en haard. Keer op keer laait het vuur op en zo komt er nooit een oplossing. Ook dat maakt ze pijnlijk duidelijk.
