Leestijd ongeveer 1 minuut.
Achterlaten
Als je - zoals ik - vrijwel constant aan het opruimen bent, is het niet mijn eigen zooi dan wel die van een ander, loopt het niet goed met je af. In de eerste plaats speelt ergernis een te grote rol in je leven, want waarom loopt iemand in godsvredesnaam elke dag naar haar of zijn sleutels te zoeken? Voordat je het weet sta je bekend als Grumpy en nog steeds wordt er naar alles gezocht. Je suggesties om een vaste plek te kiezen voor het bij thuiskomst neerleggen of ophangen van de sleutelbos worden consequent niet omgezet in de gewenste gedragsverandering. Schoenen blijven op onverdachte plekken opduiken, je blijft struikelen over een tas en je haast je om de deur achter iemand dicht te doen. Op het moment dat je huisgenoten gaat verdenken van opzet, weet je dat het te laat is: je bent in hun ogen definitief een sikkeneurige zak geworden. "Maak je eens druk om iets anders! Dat haardhouthok in elkaar zetten bijvoorbeeld, wanneer staat dat op de planning?" Daar ga je dan met je goede gedrag. Terwijl iedereen alles laat slingeren en ik druk ben hun rommel op te ruimen, krijg je het verwijt dat er nog een reeks klussen op je ligt te wachtendoen hebt. Hoe kan ik dat eens achter me laten?
